Nu we in de helft van onze stage zitten was het nog eens tijd om bezoek te ontvangen. Thea en ik hadden een planning opgesteld en deze aan de zusters laten zien. Maar op de laatste moment werd heel onze planning nog gewijzigd. Zoveel blanken met het openbaar vervoer laten reizen zagen ze niet goedkomen. De zusters hebben dan maar een privébus voor ons geregeld. Uiteraard veel sneller en gemakkelijker, maar er ging een zuster mee om zeker te zijn dat we wel veilig in Douala geraakte.

Aangezien we met een pirvébus gingen hadden we ook nog 2 dagen extra in Djottin. Gelukkig maar want in die 2 dagen heb ik nog een bevalling kunnen doen. Een flinke jongen van 3100g kwam ter wereld. Victorine had mij geassisteerd tijdens de bevalling. Terwijl ik nog met de geboorte van de placenta bezig was, was zij de baby aan het verzorgen. Ze liet mij het ruggetje van de baby zien en zei: ‘look, he has a second anus'. Nadat de placenta geboren was en ik de mama naar de materniteit gebracht had ging ik kijken naar het ruggetje en zag ik dat het geen tweede anus maar een spina bifida (open ruggetje) was..... Victorine had dit nog nooit gezien en er ook nog nooit van gehoord. De dagen erna heb ik aan enkele collega moeten uitleggen wat de oorzaak is, hoe het voorkomen is en wat het eigenlijk is. Blijkbaar hadden ze dit nog nooit gezien....

26 januari:

Om 5u45 vertrokken we richting Shisong want van daaruit zou onze privébus vertrekken. Zuster Patricia ging mee met ons tot in Douala en Zuster Renata reed mee tot in Bamenda. Om 7uur konden we dan eindelijk vertrekken richting Bamenda. Rond 10uur kwamen we in Bamenda aan. Even plaspauze, aan de bakker stoppen, zuster Renata afzetten en dan konden we beginnen aan onze 6uur durende rit richting Douala. Onderweg zijn we wel enkele keren gestopt om drinken te kopen en om ananas te eten maar toch was het een lange rit... Toen we rond 16uur aankwamen in Douala was het hoogtijd om naar het guesthouse te gaan. Walter en Chris, mijn nonkels, zouden namelijk al enkele uurtjes in Douala zijn aangezien ze enkele dagen naar Kribi geweest zijn (zij zijn aangekomen in Kameroen op 21 januari). Zuster Patricia wou toch even langst het klooster gaan om zeker te zijn van haar slaapplaats. Daarna brachten ze ons naar het guesthouse. Om zeker te zijn dat ze veilig van de luchthaven tot in het guesthouse geraakten werden Annemie, Marc en Sofie ook opgehaald met onze privébus. Walter en ik gingen samen met zuster Patricia en onze chauffeur hen opwachten in de luchthaven. Thea en Chris bleven in het guesthouse zodat ze al pizza konden bestellen tegen dat we terug waren. Na 3 maanden wat bekende gezichten terugzien doet echt deugd. Onderweg naar het guesthouse had ik dan ook al veel te vertellen over Kameroen en zij hadden veel te vertellen over het thuisfront.

27 januari:

Happy B-day Walter!

Bij het ontbijt waren Thea en ik al heel gelukkig omdat we eindelijk nog eens Frans brood konden eten! Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest met een stuk Frans brood en confituur....

Aangezien we de dag erna een hele dag zouden reizen was het nodig om inkopen te doen. Eten en drinken voor zowel onderweg als die dag zelf. Onze tocht door Douala was een hele ervaring. Goed op je geld en op elkaar letten is de boodschap want Douala is namelijk niet de veiligste stad van Kameroen.

In de namiddag hebben we wat gerelaxt aan het zwembad en voordat we gingen uiteten hebben we nog een flesje champagne gekraakt op Walter zijn verjaardag. Daarna zijn we gaan uiteten in een plaatselijk restaurantje en het smaakte!

28 januari:

Om 5uur vertrokken we richting Djottin. Thea en ik hadden niet veel geslapen aangezien we een deadline hadden voor enkele taken en deze nog niet afhadden... Zuster Patricia en onze chauffeur waren er op tijd om aan de lange reis te beginnen.

Onderweg kwamen er al vele indrukken op hen af: ze leerden het Afrikaanse verkeer kennen, de geur van Douala, de prachtige natuur, de heerlijke ananassen, .... En nog veel meer.

Tegen 15u30 kwamen we aan in Djottin. Het voelde echt goed om terug in Djottin te zijn. Het was een lange en vermoeiende reis én het was ook veel te warm in Douala. De zusters waren blij om ons terug te zien, alsook de meisjes die in het klooster werken en de studenten. De studenten hadden die dag weer wedstrijden moeten spelen. We hadden wel wat spijt dat we er niet bij konden zijn maar ze vertelden achteraf dat ze alle wedstrijden gewonnen hadden (handbal jongens, handbal meisjes én voetbal jongens). We waren echt fier op hen!

'S Avonds was iedereen heel moe van de lange rit maar om onze eerste avond in Djottin af te sluiten zijn we toch nog iets gaan drinken in een plaatselijke bar.

29 januari:

7uur: tijd om naar de mis te gaan. We mochten van de zuster niet ontbijten voor de mis maar gelukkig hadden we nog enkele koeken om onze honger te stillen. Na een dikke 2uur zat de mis er eindelijk op. We gingen ontbijten bij de zusters om daarna richting markt te vertrekken aangezien het marktdag was in Djottin. Als de markt op zondag valt dan is het een speciale dag. De mis is dan om 7uur (ipv om 9uur) en iedereen gaat onmiddellijk na de mis op café tot ‘een kot in de nacht' (lees middernacht). Nadat we hen (Annemie, Marc, Sofie, Walter en Chris) de markt hadden laten zien gingen we iets drinken in de bar van Victorine. Haar man, Michael, was weer blij ons te zien. Victorine was er niet aangezien we het spijtige nieuws hadden gekregen dat haar broer de dag ervoor was omgekomen in een tragisch ongeval....

Na het avondeten was het tijd om een stapje in de wereld te zetten.

30 januari:

Op maandagochtend zijn we naar de assembly in de Catholic secondary school gaan kijken. Voor de lessen beginnen bidden de studenten samen, zingen ze het volkslied en er worden aankondigingen gedaan. Aangezien we allemaal gingen kijken op school moest er iemand van ons een speech geven. Die eer hebben we aan Walter gegeven waarna de studenten nog een ‘welkomstliedje' zongen voor ons. We gaven hen een rondleiding in de school. Ze hebben alles mogen zien behalve de slaapzalen van de jongens want die waren volgens de principal, zuster Evelyn, ‘ too dirty!'.

Na de rondleiding in de school was het health center aan de beurt. Ik had hen al alle afdelingen laten zien voor we naar de materniteit en verloskamer gingen. Ik had in het verslag al gelezen dat er een vrouw in arbeid was. Jammer genoeg was deze vrouw HIV positief dus ik had hen al gezegd dat ze niet moesten verschieten als ze er ‘niet zo gezond uitzag'. Toen we in de materniteit kwamen bleek dat Jasenta de vrouw in arbeid net onderzocht had. Ze had volledige ontsluiting. Aangezien Jasenta alleen was heb ik aan hen gevraagd of ze terug naar ons huisje wilde gaan zodat ik Jasenta kon helpen bij de bevalling. Een flinke jongen van 3400kg werd geboren met een apgar van 9/10.

In de namiddag zijn we de fons gaan bezoeken. Dit was een hele belevenis. We hadden hen al mentaal voorbereid op het drinken van palmwijn en het eten van kolanoten. Onopgemerkt zijn we er toch in gelukt om de glazen te wisselen zodat Sofie en Annemie niet hun volledige glas moesten opdrinken. Thea en ik zijn het ondertussen al gewoon om palmwijn te drinken.

's Avonds na het avondeten werd de eerste regen en onweer een feit!

31 januari:

Na het ontbijt gingen we richting Primary school om te kijken naar de assembly. Ook zij zingen het volkslied en marcheren over de hele ‘speelplaats'. Aangezien het ‘bilingual week' was moesten ‘miss Thea' hen nog een liedje aanleren. Met mijn assistentie hebben we hen nog een Frans liedje aangeleerd. Echt schattig om te zien!

Tegen de middag vertrokken we richting ons gastgezin. We hadden aan Theresia gevraagd of we mochten langskomen. Dit was voor haar geen probleem op voorwaarde dat ze eten mocht maken. Weer hadden we hen mentaal voorbereid op het eten van fufu. Theresia had fufu met ndolé gemaakt. En Sarafia haar dochtertje kon het precies niet geloven dat er ineens zoveel blanken bij haar thuis waren...

In de namiddag was het weer voetbaltraining. De dag ervoor hadden we tegen sister Evelyn gezegd dat Marc ook voetbalt. Dat vond ze geweldig en zei direct dat hij maar voetbaltraining moest geven aan de studenten van het voetbalteam. En zo gezegd zo gedaan. Eerst deden ze een kleine opwarming en daarna een match.

1 februari:

OP woensdag zijn we naar Kumbo geweest. Donatus kwam speciaal voor ons van Shisong naar Djottin aangezien we niet allemaal in de ambulance geraakte. De zusters hadden geregeld dat we eerst een rondleiding kregen in het ziekenhuis en cardiac centre van Shisong. Voor ons was het ook de eerste keer dat we er een rondleiding kregen maar op zich hebben we niet zoveel mogen zien... Dat was wel een beetje jammer.

Na de rondleiding zijn we richting Kumbo gegaan om iets te drinken en te eten. In een plaatselijk restaurantje (‘Dubai Palace') zijn we gaan eten. Kip smaakte nog nooit zo goed! In de namiddag lieten we hen nog de markt en supermarkt in Kumbo zien.

2 februari:

Hun laatste dag in Djottin was een rustig dagje aangezien we de dag erna nog een vermoeiende reis zouden hebben. Het was tijd om afscheid te nemen van de studenten, de zusters en de andere mensen uit het dorp. Cadeautjes werden uitgedeeld en vele mensen werden gelukkig gemaakt met schoenen, tshirten, ....

3 - 4 februari: Djottin - Douala

De terugreis naar Douala was weer heel vermoeiend. Nadat we allemaal opgefrist waren gingen we voor de laatste keer met zn allen samen uiteten. We hadden een Afrikaans restaurantje uitgekozen maar toen we binnen gingen bleek dit een toeristische attractie te zijn. We verschoten een beetje van de hoeveelheid blanken die daar zaten. Het eten was wel heel erg lekker!

De dag erna vertrokken Annemie en Marc richting Zuid-Afrika. 's Avonds na het avondeten vertrokken Walter en Chris terug richting België. Sofie bleef nog enkele dagen langer. Maar goed dat niet iedereen op hetzelfde tijdstip vertrok want het zou een enorme leegte geweest zijn.....

5 -8 februari: KRIBI

Aangezien Sofie nog enkele dagen langer bleef dan de rest wilde we er van profiteren om naar Kribi te gaan. Voor Thea en mij waren het ook de laatste dagen ‘vakantie' dus we konden er maar beter van genieten.

We hebben de Lobé falls bezocht, in en aan het zwembad gehangen, lekker gegeten (en veel), veel gelachen, twilight gekeken, sangria gedronken, komkommermaskers gesmeerd en veel bier gedronken. Kortom: het was plezant!

Vanavond vertrekt Sofie terug richting België en wij vertrekken terug richting Djottin...

Groetjes !!!

Sarah